1.2.07














Τελευταία παρατηρώ ότι τα "γόνατα" των παντελονιών μου δε φθείρονται με τον ίδιο ρυθμό που φθείρονται τα ίδια μου τα γόνατα. Το γεγονός αυτό με κάνει να πιστεύω ότι, αργά αλλά σταθερά, προσεγγίζω τη μέση ηλικία.

10 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Τι να πούμε κι εμείς, που έχουμε ήδη ξεπεράσει το μισό του προσδόκιμου???

1/2/07 11:32  
Blogger kopoloso said...

Ώρες ώρες με ανατριχιάζετε αγαπητή cd!
"Το μισό του προσδόκιμου";;;
Μα πώς τις πετάτε τέτοιες αλήθειες έτσι ..."ξερά"... σα μαθηματικούς τύπους;

Στη φωτό πάντως μια χαρά φαίνεται να κρατιέστε, ακόμη κι εβρισκόμενη άνω του μισού του προσδόκιμου (όπως ισχυρίζεσθε)!

Ως πιο έμπειρη λοιπόν, πείτε μου σας παρακαλώ, παρατηρήσατε τίποτα φθορές (ή αντίθετα: περιορισμό φθορών) σε άλλα σημεία του ρουχισμού σας πλην των γονάτων, τα οποία θα μπορούσαν ν' αποδοθούν στον παροπλισμό συγκεκριμένων μελών του σώματος λόγω ηλικίας;

Συγχωρέστε με αν γίνομαι αδιάκριτος.

1/2/07 11:51  
Anonymous Anonymous said...

Καθώς φαίνεται, η ανάπτυξη της διαλεκτικής αυτομικροπαρατήρησης δεν γνωρίζει όρια,αντίθετα με τα όσα μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε.
Καταδεικνύεται δε περίτρανα , και από το τελευταίο post σας, πως δικαίως λογίζεστε ως ένας εκ των κορυφαίων της αυτομικροπαρατηρητικής μικροοικονομίας της φθοράς.

1/2/07 12:56  
Blogger kopoloso said...

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Προσωπικά δεν εγνώριζα τίποτε για τον τομέα της επιστήμης της "Αυτομικροπαρατήρησης". Και φυσικά ούτε είχα ακούσει ποτέ το παραμικρό περί της "Αυτομικροπαρατηρητικής Μικροοικονομίας της Φθοράς"
Όλως τυχαίως εβυθίσθειν εσχάτως εις αυτό που δικαίως περιγράψατε σε προηγούμενο σχόλιό σας ως "τρε γκρο πλαν" και τώρα δεν ξεύρω πώς να βγω απ' αυτό.

1/2/07 13:42  
Anonymous Anonymous said...

Δεν βλέπω τους λόγους δια τους οποίους θα έπρεπε αναδυθείτε από αυτήν την τόσο γόνιμη καταβύθιση σας. Η οποία αποδεδειγμένα μας έχει τόσα πολλά προσφέρει. (Και αλλά τόσα και ακόμα περισσότερα μας υπόσχεται).
Εδώ άλλοι χρόνια και χρόνια, μάταια
τσαλαβουτάνε στα ρηχά της Α.Α.Α.Α.(*)
χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα και χωρίς καμιά προοπτική.

Στο κάτω κάτω αν βαρεθείτε ή κουραστείτε υπάρχει πάντα και η λύση
της Ορχεογραφείας.



(*) Ατέρμονη & Ανόητη Αναζήτηση της
Αφθαρσίας.

1/2/07 15:22  
Anonymous Anonymous said...

Περιορισμός φθορών, ε? Χμμμμμ...

Τώρα που το λέτε, ναι. Τα παπούτσια, ενδεχομένως. Αν και όσο το σκέφτομαι τόσο διαπιστώνω ότι χρόνο με το χρόνο τα ρούχα μου μεταφέρονται από τη μία εποχή στην άλλη και από τη μία ντουλάπα στην άλλη , όλο και πιο άφθαρτα.

Θα μπορούσα να μην αγοράσω ξανά τίποτα.

Δεν είναι θλιβερό αυτό?

1/2/07 22:41  
Anonymous Anonymous said...

Νομίζω πως θ' αρχίσω να κυλιέμαι στα πατώματα...

1/2/07 22:42  
Blogger kopoloso said...

@ kostis
Αυτό ακριβώς το "χωρίς καμιά προοπτική" που αναφέρετε κι εσείς, είναι που με τρομάζει. Γι’ αυτό κατέφυγα στις ευθείες πτυχώσεις του κοτλέ παντελονιού μου... Τώρα, με πιο ψύχραιμη ματιά και μετά από την πολύτιμη συμβολή όλων σας (των δυο σας δηλαδή), διαπιστώνω πως η ενέργειά μου αυτή, ήταν σαφέστατα μια υποσυνείδητη προσπάθεια εξεύρεσης μιας κάποιας προοπτικής μέσα στο ατέρμονο τρε γκρο πλαν της αυτομικροπαρατηρητικής μικροοικονομίας της φθοράς.
Κατά τ’ άλλα συμφωνώ (για μια ακόμη φορά) μαζί σας στο σημείο όπου λέτε: "Στο κάτω κάτω αν βαρεθείτε ή κουραστείτε υπάρχει πάντα και η λύση της Ορχεογραφείας".

@ cd
Παρατηρώ φθορές:
1. Στο δεξί "γόνατο" του παντελονιού (συνηθίζω να κάθομαι σταυροπόδι με το αριστερό πόδι πάνω στο δεξί)
2. Στους "βραχίονες" της μπλούζας (Στην "κάτω" μεριά. Αυτή που ακουμπάει στην επιφάνεια του γραφείου μπροστά από το πληκτρολόγιο)
3. Στους "κώλους" των παντελονιών (λογικό αφού όλη τη μέρα κωλοτρίβομαι από καρέκλα σε καρέκλα)
4. Στο "λαιμό" των πουλόβερ και στο κασκόλ (λόγω μόνιμης αξυρισιάς)

Τα παπούτσια μου δεν φθείρονται! Απλά λερώνονται.
Η ιδέα για το κύλισμα στο πάτωμα είναι καλή, αλλά αν το κάνεις αυτό με τα ρούχα πάνω στο χαλί, γεμίζεις με στατικό ηλεκτρισμό.

2/2/07 10:25  
Anonymous Anonymous said...

Με χαρά κι εγώ διαπιστώνω ότι η κλωστοϋφαντουργία προοδεύει και τα κοτλέ δεν φθείρονται πια όπως παλιά.

7/2/07 18:19  
Anonymous Anonymous said...

εγώ πιστεύω πως η φθορά αυτή οφείλεται στο ότι πλέον γονατίζετε γυμνός για να προχωρήσετε παρακάτω(έστω και με τα γόνατα) γιατί παλιότερα σαν γονατίζαν με τα ρούχα εν μέσω δουλείας και δουλειάς. Κοινώς όσο είμαστε μικροί μας δουλεύουν ενώ όταν μεγαλώσουμε τους δουλεύουμε

27/8/08 14:35  

Post a Comment

<< Home